Wat ik mis

21 januari

Weer een dag voorbij. Een van de zovelen. We gaan de goede kant op en met een goede snelheid. Mijn zeeziekte is niet meer terug gekomen. Sinds ongeveer 5 dagen voel ik me top. Ik eet veel en heb vandaag mijn lievelings couscous gemaakt met granaatappelpitjes, rozijnen, sellerie, paprika, gedroogde worst en geitenkaas. Alan vond het ook lekker. Net heeft hij een curry gemaakt met kip. Dat was ook om te smullen. Tijdens het koken zette hij muziek op en toen hebben we gedanst. Zelfs dansen is lastig op een bewegende boot. Ik heb me goed vastgehouden om niet uit te glijden.

Vandaag was ik een beetje moe en heb ik gemis gevoeld. De berichten van iedereen, die mijn moeder stuurt zijn echt een steun en maken me blij. Maar omdat ik ook aan het gemis een plek wil geven heb ik dit gedicht/lied geschreven.

Voor iedereen waar ik van hou. 

Wat ik mis

Wat ik mis is je hand
Wat ik mis is je kracht
Wat ik mis is je ogen zien als je lacht

Wat is mis is je kusjes
Wat ik mis is goedenacht
Wat ik mis is een knuffel en je aandacht

Wat ik mis is je stem
Wat ik mis is zo zacht
Wat ik mis is te weten dat er iemand op me wacht

Wat ik mis is je schouder
Wat ik mis is verwacht
Wat ik mis is de troost die je me bracht

Wat ik mis is je warmte
Want ik mis met man en macht
Dat ik soms zoveel mis en zo naar je smacht

Mijn stille tranen vergeten je niet
Mijn herinneringen zo echt alsof je me ziet
Mijn rust in het weten dat al mijn verdriet
Bij jou bekend is zoals in dit lied

Ik stuur je mijn liefde, mijn kusjes en mijn lach
Omdat je voor altijd bij mij schuilen mag

Gewoon om te zeggen. Ik mis je.
Hele warme knuffel
Kusje

Janneke